حوادث پلاس مروری بر اخبار روز حوادث
نوشته های مشابه
مطمئنا هر رهگذری که این خانه‌ها را می‌بیند حسرت زندگی در چنین فضا‌هایی را می‌خورد، بیخود نیست که تب نوستالژی انقدر بالاست از رهاورد محرومیت‌هایی‌ست که در حتی در اندازه‌ی خانه‌هایمان تجربه‌اش می کنیم.در مطلب پیش رو تصاویری از چند خانه زیبا و قدیمی در تهران را ارائه کردیم همراه با توضیحاتی مختصر درباره این خانه‌ها، در روزگار متراکم امروز، مطمئنا هر رهگذری که این خانه‌ها را می‌بیند حسرت زندگی در چنین فضا‌هایی را می‌خورد، بیخود نیست که تب نوستالژی انقدر بالاست از رهاورد محرومیت‌هایی‌ست که در حتی در اندازه‌ی خانه‌هایمان تجربه‌اش می کنیم، آدم‌هایی که در خانه‌های آن چنانی زندگی می‌کردند مطمئنا دنیا را بیشتر دوست داشتند. بخوانید… در این شهر خانه یکبار مصرف می‌سازند قصه تلخ تخریب میراث فرهنگی شکوه معماری ایرانی در خانه پدر تعلیم و تربیت ایران
به گزارش برترین ها، با این مطلب زیبا (از لحاظ بصری!) همراه باشید.
این خانه زیبا و قدیمی میان شوش و مولوی واقع شده. مرد صاحب‌خانه می‌گفت کاربری بنا قمارخانه بوده و بعد انقلاب از صاحبش خریده. می‌گفت میراث اگر خریدار باشد، می‌فروشد وگرنه نمی‌تواند بازسازی‌اش بکند.
سردری زیبا و فاخر خانه‌ای در محله‌ی پامنار تهران. سردر خانه منقش به دو فرشته‌ی نگهبان است که از تاجی محافظت می‌کنند که در این سر در تخریب شده و دیگر نیست. این نقش ریشه در باور‌های ایران باستان دارد.
آجر با لعاب سبز یکی از مصالح مرسوم معماری در دوران پهلوی دوم بوده که در کاربری‌های مختلف توسط معماران استفاده می‌شده است. از شاخص‌ترین این پروژه‌ها می‌توان به «خانۀ شایان» که در سال ۱۳۴۷ توسط آرشیتکت کامران شاهین‌فر در خیابان ابن یمین سهروردی طراحی و اجرا شده است نام برد.
از تک‌بنا‌هایی که وجودشان در کنار یکدیگر هویت یک محله را شکل می‌دهد. قاب‌بندی درگاه ورودی، جزئیات و تناسبات بازشو‌ها و نرده‌ها، مصالح یکدست و حل کردن منطقی شیب سایت از ویژگی‌های این پروژه‌ی واجد ارزش است.
دو سال از تخریب این بنای نبش خیابان کاخ و ایتالیا گذشت. ساختمانی که در سال ۱۳۴۰ و توسط مهندسین مشاور مرجان طراحی و اجرا شده بود و در طی سال‌ها توانسته بود خود را به عنوان یکی از میراث معماری مدرن تهران در حافظۀ مردم شهر ثبت نماید.
کار با آجر و استفاده از ادبیات معماری ایرانی، چون تناسبات و جزئیات از شیوه‌های مرسومی بود که در معماری پهلوی دوم به طراحی فضا‌های مسکونی شهر راه پیدا کرد. «خانه هوشمند» در خیابان دوازدهم ولنجک به طراحی مهوش عالمی و لودوویکا میکارا از بهترین نمونه‌های پابرجای این روش در تهران است.
ویلای نبش خیابان هشتم بخارست در حال تخریب است. دیرزمانی این گونه بنا‌ها هویت معماری مدرن تهران بودند و امروز با از دست دادن و عدم مستندنگاری علمی آنها، شاید تنها افسوس و دلسردی برای شهروندان شهر باقی می‌ماند.
