حوادث پلاس مروری بر اخبار روز حوادث
نوشته های مشابه
کامیاران_مستاجر کامیارانی بعد از نیم قرن مغازه‌ای که در آن به کسب و کار مشغول بود را به صاحبش بازگرداند.مردمان دیار کردستان قرن‌ها است که به مردانگی و انسانیت و مهربانی شهرت دارند و همواره ثابت کرده‌اند که پای عهدی که بسته‌اند می‌ایستند.
در روزگاری که همه به دنبال داشتن منافع خود هستند هنوز هم مردمان دیار کرد با دلی بزرگ به عهد خود وفا می‌کنند.
قاسم فغفوری رئیس شورای هیئات مذهبی کردستان نمونه بارز کسی است که به عهد خود وفا کرده، این مرد متعهد و مؤمن بیش از نیم قرن است که در مغازه‌ای مستأجر بوده و موجب کسب شهرت تجاری برای این مغازه شده است.
قانون تصویب شده در سال ۱۳۵۶ در این خصوص می‌گوید: بر اساس این قانون، اگر مستأجری ملکی تجاری را با سرقفلی اجاره کند، پس از اتمام قرارداد می‌تواند ادعای حقی (حق کسب و پیشه و تجارت) یا حق تجارت (ایجاد نام تجاری در ملک اجاره‌ای یا سرقفلی) را نماید و از مالک ملک تجاری مبلغی را دریافت کند.
به طور دقیق‌تر بخواهیم بگوییم ادعای حقی یا حق کسب و پیشه و تجارت، پولی است که به دلیل فعالیت مستأجر در ملک اجاره‌ای و جمع‌کردن مشتری به او تعلق می‌گیرد که این حق به معنای شهرت تجاری و قدرت جذب مشتری در یک ملک تجاری ایجاد می‌شود که برای مستأجر حقی را ایجاد می‌کند که باید توسط مالک به مستأجر پرداخت شود.
اما این کاسب کامیارانی بدون هیچ چشمداشتی و فقط با دریافت یک جلد کلام‌الله مجید مغازه را به صاحبش بازگرداند.
صاحب ملک در گفت‌وگو با خبرنگار مهر اظهار کرد: نزدیک به ۵۲ سال است که حاج قاسم فغفوری و پیش از ایشان پدر گرامی ایشان در مغازه ما مستأجر بودند و به واسطه این همه سال شهرت تجاری خوبی را کسب کرده بودند.
وی افزود: آقای فغفوری انسانی متدین و شریف است و با اعتمادی که ما به او داشتیم در این همه مدت در مغازه ما مستأجر بودند و پس از ۵۲ سال ایشان با رضایت شخصی مغازه را پس دادند.
وی اعلام کرد: طبق قانون باید مبلغی به عنوان حق کسب و پیشه به ایشان پرداخت می‌کردیم اما حاج قاسم فغفوری تنها یک جلد کلام الله مجید را قبول کرد و مغازه را به ما باز گرداند.
قاسم فغفوری اظهار کرد: من ۵۲ سال است که در این مغازه مشغول به کار بودم و پیش از من نیز پدرم در این مغازه به کار آهنگری مشغول بوده است و معتقدم کسب روزی حلال و برجای گذاشتن نام نیک زندگی را شیرین و آخرت را هموار می‌کند.
وی افزود: با گذشت سن دچار کهولت و بیماری‌های متعددی شدم و تصمیم گرفتم تا پیش از اینکه دار فانی را وداع بگویم این امانت را به صاحب آن بازگردانم.
وی ادامه داد: من هم به دنباله روی پدرم در این مغازه مشغول به آهنگری و تولید ادوات سنتی کشاورزی بودم اما با پیشرفت علم و توسعه ادوات کشاورزی رونق تولیدات سنتی از پیشه افتاد و مشتری‌های کمتری خواهان تولیدات سنتی بودند.
کاسب متدین کامیارانی گفت: متأسفانه من هیچ بیمه‌ای هم ندارم و در حال حاضر به دلیل ضعف جسمانی قادر به انجام کار نیستم.
وی به مدت زمانی که در هیأت مذهبی مشغول به کار بوده اشاره کرد و بیان داشت: من از زمانی که شیر خوار بودم در هیئت بزرگ شدم و پدر من نیز ایثارگر بود و از کودکی ما در هیئت بزرگ شدیم.
رئیس شورای هیئات مذهبی کامیاران ادامه داد: بنده از سال ۱۳۵۰ عضو شورای هیئات مذهبی بوده‌ام و اکنون بیش از ۳۸ سال است که به عنوان مسؤول هیئت خادم مردم کامیاران هستم.
وی اضافه کرد: من مدت شش سال هم در کربلا و نجف اشرف به خادمی زوار حسینی مشغول به کار بودم و اکنون هم هرساله به مدت یک ماه در موکب‌ها به خدمت زوار حسینی می‌پردازم و هرچه که دارم از کرم اهل بیت (ع) بوده است.
فغفوری به اهمیت کار در هیئات مذهبی و ترویج اخلاق مداری اشاره کرد وبیان داشت: به طور کلی بودن در هیئات در ترویج اخلاق مداری تأثیر زیادی دارد و نور را به زندگی انسان می‌بخشد و من اعتقاد دارم در مدتی که فرد زنده است باید به خوبی زندگی کند تا نام نیکی از او به جای بماند.
وی تاکید کرد: تا پای جان در راه اهل بیت خدمت می‌کنم و همواره از هزینه‌های خود مبلغی را در راه خدمت به اهل بیت صرف می‌کنم.
کاسب کامیارانی خاطر نشان کرد: به جوانان توصیه می‌کنم در کاسبی خود به دنبال روزی حلال باشند و اگر اینچنین شود جامعه به سعادت می‌رسد.
رئیس شورای هیأت مذهبی کردستان خاطر نشان کرد: من وظیفه خود را انجام داده‌ام و بدون هیچ هزینه‌ای برای دریافت حق کسب و پیشه مغازه را به صاحب آن برگرداندم و امیدوارم برکت این کار در زندگی مکن جاری شود.
مردمان کردستان اینگونه به عهد خود وفا می‌کنند در روزگاری که هرکس به دنبال منافع خود هستند چنین کارهای زیبایی باید نشر داده شوند تا همه ما بتوانیم مروج خوبی‌ها در جامعه باشیم.
وفای به عهد این کاسب کامیارانی موجب ترویج اخلاقمداری و انسانیت در جامعه می‌شود و باید از چنین انسان‌هایی در جامعه درس گرفت.
